Świat oczami starszej pani

„Ile będę miała zaraz lat?“, dopytuje Julia, gdy zakładane są jej opaski, które mają symulować sztywność stawów łokciowych i kolanowych. „Nie można tego jednoznacznie określić“, wyjaśnia Sandra z działu badania potrzeb. Kombinezon symuluje ograniczenia, które typowo pojawiają się z wiekiem, ale w zależności od sprawności i kondycji fizycznej każdy odbiera je trochę inaczej. „Mniej więcej 75 lat“, stwierdza Sandra, wkładając jednocześnie obciążniki, każdy o wadze ok. 5,5 kg, w kieszenie pomarańczowego kostiumu. Stylizację dopełniają nauszniki, okulary imitujące starczowzroczność oraz osłona, która zawęża pole widzenia. Jeszcze tylko rękawiczki, symulujące artretyzm - i gotowe!

Julia jest żywo zainteresowana tym, by dowiedzieć się, jakie wyzwania w swoim własnym otoczeniu mogą powodować ograniczenia fizyczne. Ma okazję sprawdzić to podczas różnych sytuacji dnia codziennego w swojej kuchni, m.in. przygotowując sałatkę. Nie jest łatwo sięgnąć po miskę. „Przydałby się tu jakiś stopień”, stwierdza Julia. Niespodziewanie trudnym zadaniem okazuje się też być nalanie kawy do filiżanki. Chcąc sprzątnąć zabawki, Julia schyla się z trudem i głośno wzdycha: „To nawet bez kombinezonu jest męczące. Człowiek zaczyna zdawać sobie sprawę, jak ważna na starość jest ergonomia”, stwierdza zamyślona.